غربت تمام شد
شمشیر فرود آمد.
پیشانی دریا شکافت، محراب در خون شناور شد . قرآن ورق ورق ، کاسه صبر لبریز. در افلاک غلغله شد و قدسیان بی تاب ؛ فاطمه گریست .
شمشیر فرود آمد... .
ماه، دو تکه شد، تاریخ ، طعم تلخ یتیمی را مزه مزه کرد .
بادها شیون کنان ، مصیبت را وزیدند .
درختان ، مویه کنان نالیدند .
ریگها ، از داغ گریستند .
رودخانه ها بر سرزنان ، خروشیدند .
ابرها ، ضجه زنان باریدند .
عرش ، ترک برداشت آفتاب گرفت .
روز ، شب شد .
کوهها ، رشته رشته شدند .
گلها ، رنگ باختند .
اندوه جهان همیشگی شد . خانه زاده کعبه در محراب ، به خون غلطید .
شمشیر فرود آمد ...
عطش کینهای زهرآلود ، سیراب شد .
شصت و سه سال رنج مداوم ، به ثمر نشست .
فضیلت ها ، بی پدر شدند .
مهربانی ها ، ناتمام ماندند . پرچم هدایت بر زمین افتاد .
کانون ایمان لرزید . ساقی کوثر ، دیده فرو بست .
کوفه تنها شد .
کوفه ماند و یک محراب خالی .
کوفه ماند و تا همیشه حسرت .
کوفه ماند و یک عمر فقدان عدالت .
کوفه ماند و خاطره شیرین پنج سال عدالت محض .
کوفه ماند و یک عمر اندوه حق نشناسی .
کوفه ماند و داغ غریب بی کسی .
شمشیر فرود آمد !
«فزت و رب الکعبه»
غربت مولا تمام شد .
شهادت حضرت امام علی علیه السلام تسلیت باد .