شعری با لهجه بردسکنی برای فصل انگور بازکنی

  

وَخِزن برِم به جه باغ انگورا ره وا کِنِم

گِلّه هار ُ کشمیشار از همدِگَ سوا کنم

وخِزِن برم که مِیما دِگَ چشم برا ماین

ما باید روزیمار از میما برم پیدا کنم

مِدَنُم که سختَ از صبح تا نِماشُم دِ جه باغ

دِ هوه گرم برِم ُ کارا رِ روبرا کنم

ولی ای روزا همَش لطف خدایه به ماها

ما باید صبر کِنِمُ کاره خدار نگا کنم

مین ِ ای باغا خودش بهشت مایه دِ زمین

چه قشنگَ دِ جه باغا هُم خدا خدا کنم

فصل انگور واکنی فصل بهاره بره ما

وخزن برم به جه باغ انگورا ره وا کنم ...